Τετάρτη 20 Μαρτίου 2013

"Η Μεγαλοπία"
Μια φανταστική σύγχρονη πόλη
Συντάκτρια: Φαρδή Κυριακή

Ένα έργο τέχνης προσφέρει πολύτιμα ερεθίσματα, εξάπτει τη φαντασία των παιδιών, δημιουργεί κατάλληλες συνθήκες για να ενεργοποιηθούν, να συγκινηθούν, να δημιουργήσουν δικά τους έργα. 
Η "Μεγαλοπία" είναι μία σύγχρονη πόλη που δημιούργησαν τα παιδιά με τη φαντασία τους μετά από παρατήρηση του έργου 
"Η οδός" του Ρίτσαρντ Γουίτλοκ 
(Έκθεση με θέμα: "Τόποι Μνήμης-Πεδία Οραμάτων"
Κέντρο Σύγχρονης Τέχνης Λιμάνι Θεσσαλονίκης
21-12-2012 έως 10-3-2013) 

                  
Το έργο είναι βιντεοπροβολή με προτζέκτορα πάνω σε τοίχο. Αποτελείται από μία σύνθεση πολλών μεταξύ τους και διαφορετικών κινούμενων εικόνων που δείχνουν κυκλικές και επαναλαμβανόμενες δράσεις (γυναίκες σε διαφορετικά μπαλκόνια να κάνουν διάφορες εργασίες, τα αυτοκίνητα να προχωρούν προς το βάθος χωρίς ωστόσο να αλλάζει η προοπτική, τα απλωμένα ρούχα να ανεμίζουν στον αέρα κ.ά.).
Αυτό το σύγχρονο έργο τέχνης αποτυπώνει οικείες στα παιδιά εικόνες. Η βιντεοπροβολή ενεργοποιεί το ενδιαφέρον τους επειδή δίνει τη δυνατότητα να πειραματιστούν με το φως και τη σκιά, να παρέμβουν εικαστικά στο έργο επικολλώντας πάνω στον τοίχο της προβολής δικές τους ζωγραφιές. 
Επίσης, το έργο δίνει την αφορμή διερεύνησης των αναπαραστάσεων και των εμπειριών των παιδιών για τη ζωή στο αστικό τοπίο. 
Τα παιδιά, λοιπόν, του νηπιαγωγείου που επισκέφτηκαν το χώρο της έκθεσης στην αποθήκη του λιμανιού, παρατήρησαν το έργο του Γουίτλοκ "η οδός" και συμμετείχαν στις εξαιρετικά δημιουργικές και κατάλληλες για την ηλικία τους δραστηριότητες του μουσειοπαιδαγωγικού προγράμματος του κέντρου σύγχρονης τέχνης Θεσσαλονίκης. Οι κυρίες Βανιοτοπούλου Εύη και Παρασκευά Κατερίνα (μουσειοπαιδαγωγοί) οργάνωσαν ένα εκπαιδευτικό πρόγραμμα με στόχο την αλληλεπίδραση των παιδιών με το έργο. Έτσι, τα παιδιά είχαν την ευκαιρία στην κυριολεξία να "μπουν" μέσα στο έργο παίζοντας με τις σκιές τους και με την εικόνα τους. 
Φωτογραφήθηκαν σε παράξενες πόζες, σα να πετάνε, απλώνοντας τα χέρια προς το ουρανό, τεντώνοντας τα χέρια μπροστά, σηκώνοντας στο ένα πόδι κ.α. Επίσης, ζωγράφισαν με μαρκαδόρους δικές τους εικόνες, ζωγράφισαν σύννεφα, τον ήλιο, ιπτάμενα αντικείμενα κ.α. Στη συνέχεια οι φωτογραφίες και οι ζωγραφιές των παιδιών επικολλήθηκαν στον τοίχο της προβολής στο σημείο του έργου που αναπαριστά τον ουρανό. Το αποτέλεσμα ήταν να φαίνονται τα παιδιά σα να πετούν ανάμεσα στις πολυκατοικίες του έργου και στα αντικείμενα που ζωγράφισαν τα ίδια. Με τον τρόπο αυτό είχαν τη μοναδική ευκαιρία να παρέμβουν εικαστικά σε ένα σύγχρονο έργο τέχνης.
Στη συνέχεια όταν επέστρεψαν στο νηπιαγωγείο συμμετείχαν σε δραστηριότητες που εφαρμόστηκαν με αφορμή αυτό το έργο. 
Δημιούργησαν το δικό τους κολάζ σε ομάδες των τεσσάρων ατόμων και έτσι αποτύπωσαν τις ιδέες τους για τη δική τους φανταστική πόλη. Έδωσαν ονόματα στην πόλη τους. Τα ονόματα αυτά ήταν: "Πολλοί άνθρωποι", "Οι Μεγάλοι Δρόμοι", "Η Μεγάλη Πόλη", "Πολυκατιοικία" και "Μεγαλοπία".
Από τις "πόλεις" αυτές διάλεξαν μία για να αφηγηθούν την ιστορία της. Έτσι, δημιουργήθηκε η φανταστική ιστορία της Μεγαλοπίας της σύγχρονης φανταστικής πολιτείας του νηπιαγωγείου:

«Η ιστορία της Μεγαλοπίας»

Μια φορά κι έναν καιρό, δηλαδή στα δικά μας χρόνια, υπήρχε η Μεγαλοπία. Η Μεγαλοπία είναι μία μεγάλη πόλη με πολλούς ανθρώπους. Τα σπίτια της Μεγαλοπίας είναι πάρα πολύ μεγάλα. Είναι σαν πολυκατοικίες. Μέσα στις πολυκατοικίες οι άνθρωποι πλένουν ρούχα, τρώνε, πλένουν τα δόντια τους, μαγειρεύουν, κοιμούνται και δουλεύουν. Στους δρόμους της Μεγαλοπίας προχωράνε τα αμάξια. Υπάρχουν και φανάρια. Τα παιδιά πάνε στο σχολείο. Στη Μεγαλοπία τα μαγαζιά είναι μεγάλα και πουλάνε γλειφιτζούρια. Όταν τα μαγαζιά είναι μακριά οι άνθρωποι πάνε με τα αμάξια. Τα παιδιά της Μεγαλοπίας παίζουν μέσα στο σπίτι αυτοκινητάκια, ζωγραφίζουν, παίζουν τους ήρωες με τα παιχνίδια τους, παίζουν τουβλάκια, διαβάζουν ιστορίες, στα βιβλία τους. Η Μεγαλοπία έχει μεγάλα πάρκα για να παίξουν τα παιδιά. Στα πάρκα τα παιδιά παίζουν τραμπάλες, μπάλα, κάνουν τσουλήθρα, κάνουν κούνια, κάνουν αγώνες με τα ποδήλατα, παίζουν κουτσό, παίζουν κυνηγητό. Τα παιδιά της Μεγαλοπίας έχουν τηλεόραση, ραδιόφωνο, DVD, video, φωτογραφική μηχανή έχουν play station, έχουν ηλεκτρονικούς υπολογιστές. Για να ταξιδεύουν οι άνθρωποι της Μεγαλοπίας και να πηγαίνουν αλλού έχουν αεροπλάνα, ελικόπτερα, τρένα, μηχανές, πλοία. Τα παιδάκια της Μεγαλοπίας έχουν μεγάλη φαντασία και μεγάλα όνειρα και έχουν τόσο πολύ μεγάλα όνειρα που μπορούν να πετάξουν, να βγουν από τις πολυκατοικίες στον ουρανό και να ζήσουν αυτά καλά κι εμείς καλύτερα.
  
ΑΣ ΕΥΧΗΘΟΥΜΕ ΣΕ ΟΛΑ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ ΝΑ ΕΧΟΥΝ ΤΗΝ ΕΥΚΑΙΡΙΑ ΝΑ ΔΗΜΙΟΥΡΓΟΥΝ ΤΗ ΔΙΚΗ ΤΟΥΣ ΜΕΓΑΛΟΠΙΑ, ΔΗΛΑΔΗ ΤΗ ΔΙΚΗ ΤΟΥΣ ΟΥΤΟΠΙΑ.  

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου